een geweldig weekend zonder huiswerk en met fun!
Door: Eva
Blijf op de hoogte en volg Eva Gabriëlle
20 September 2010 | Bosnië en Herzegovina, Mostar
Op dit moment zitten Marius en ik in Abrasevic te werken aan onze Theory of Knowledge essays. Een essay bestaande uit 1600 woorden dat moet gaan over de fundametele vragen van het leven.
Mijn onderwerp is: 'there are no absolute distinctions betweent truth and false'
Een pittige vraag waarop ik niet zo snel een antwoord weet. Na een maand brainstormen staan er nu 1600 woorden op papier maar er moet nog veel verbeterd worden. Dat wij dit op maandagavond aan het doen zijn komt mede door het geweldige weekend wat we achter de rug hebben.
We zijn allebei gaan raften en dat was een geweldige ervaring! We waren met een groep van 20 mensen, inclusief leraren. We moesten op zondagochtend om 8 uur (!) op school zijn en we kwamen pas om 12.00 aan op bestemming. We werden onthaald met een heerlijke lunch bestaande uit vis en brood. De vis was vers gevangen en ik heb zelden zo'n lekkere vis gegeten. Alles werd gegeten, inclusief ogen en wangen.
Na de geweldige lunch begon het echte avontuur en werden we begeleid naar het water waar onze rubberen boten lagen. De hele toch heeft het gehoosd maar de sfeer werd er nauwelijks door beïnvloed. Toen het ook nog ging onweren werd de sfeer nog leuker. De discussies of we met onze rubberen boot maar ijzeren roeispanen vasthoudend de flits zouden overleven waren erg grappig. Na een tijdje was iedereen heel koud en toen begonnen de uitdagende stukken pas. Het was keihard werken om de eindbestemming te bereiken!
Toen we de eindbestemming bereikten sprongen we nog in het ijskoude water om onze kansen te vergroten om een verkoudheid op te lopen zodat we ziek in bed konden liggen en ons TOK af te maken. :)
Nee, iedereen voelde zich een beetje ziek aan het einde maar het was het waard! We werden weer warm onthaald door de crew die een heerlijke nationale maaltijd voor ons gekookt hadden. We kregen de lekkerste gerechten (inclusief rakija) voorgeschoteld.
We waren om half zeven weer terug in Mostar en ik was zo vermoeid dat ik om 10 uur ging slapen (komt zelden voorop een UWC). Vanochtend werden we om acht uur weer op school verwacht voor assembly. Op een UWC is geen tijd voor een dagje rust. Het is keihard werken en keihard relaxen.
Mijn onderwerp is: 'there are no absolute distinctions betweent truth and false'
Een pittige vraag waarop ik niet zo snel een antwoord weet. Na een maand brainstormen staan er nu 1600 woorden op papier maar er moet nog veel verbeterd worden. Dat wij dit op maandagavond aan het doen zijn komt mede door het geweldige weekend wat we achter de rug hebben.
We zijn allebei gaan raften en dat was een geweldige ervaring! We waren met een groep van 20 mensen, inclusief leraren. We moesten op zondagochtend om 8 uur (!) op school zijn en we kwamen pas om 12.00 aan op bestemming. We werden onthaald met een heerlijke lunch bestaande uit vis en brood. De vis was vers gevangen en ik heb zelden zo'n lekkere vis gegeten. Alles werd gegeten, inclusief ogen en wangen.
Na de geweldige lunch begon het echte avontuur en werden we begeleid naar het water waar onze rubberen boten lagen. De hele toch heeft het gehoosd maar de sfeer werd er nauwelijks door beïnvloed. Toen het ook nog ging onweren werd de sfeer nog leuker. De discussies of we met onze rubberen boot maar ijzeren roeispanen vasthoudend de flits zouden overleven waren erg grappig. Na een tijdje was iedereen heel koud en toen begonnen de uitdagende stukken pas. Het was keihard werken om de eindbestemming te bereiken!
Toen we de eindbestemming bereikten sprongen we nog in het ijskoude water om onze kansen te vergroten om een verkoudheid op te lopen zodat we ziek in bed konden liggen en ons TOK af te maken. :)
Nee, iedereen voelde zich een beetje ziek aan het einde maar het was het waard! We werden weer warm onthaald door de crew die een heerlijke nationale maaltijd voor ons gekookt hadden. We kregen de lekkerste gerechten (inclusief rakija) voorgeschoteld.
We waren om half zeven weer terug in Mostar en ik was zo vermoeid dat ik om 10 uur ging slapen (komt zelden voorop een UWC). Vanochtend werden we om acht uur weer op school verwacht voor assembly. Op een UWC is geen tijd voor een dagje rust. Het is keihard werken en keihard relaxen.
-
20 September 2010 - 20:20
CLAAR:
GEWELDIG VERSLAG! -
20 September 2010 - 20:29
Annette:
Leuk verslag, zo hoor ik tenminste alle ins en outs, dank je wel -
21 September 2010 - 06:09
Katrien:
Hartstikke leuk dat je geraft hebt, en dan niet op zo'n riviertje in de Ardennen maar gelijk het echte werk! Compleet met lekkere maaltijden,wat wil een mens nog meer :-) -
30 September 2010 - 16:01
Erika:
Hallo Eva
Het lijkt me heel gaaf om zo iets te doen. De onweer lijkt me heel spannend. Ik hoop dat je opdracht van 1600 woorden goed gelukt is.
Liefs Erika
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
